ΨΥΛΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΤΑ

Ο ψύλλος έχει μια αποστολή που τον δικαιώνει σαν παράσιτο. Θέλει να ζει στο τρίχωμα της γάτας, να τρέφεται με το αίμα της και να της μεταδίδει ασθένιες. Και φυσικά ο συγκεκριμένος ψύλλος έχει και όνομα. Λέγεται «Ctenocephalides felis». Πως θα ξέρω αν η γάτα μου έχει ψύλλους; Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι το έντονο ξύσιμο. Τα μικρά γατάκια είναι συνηθισμένο να «φιλοξενούν» μεγάλο αριθμό ψύλλων και να μην ξύνονται. Οι ενήλικες γάτες μπορεί να έχουν πάνω τους ψύλλους και να μην τους βρίσκετε γιατί αιχμαλωτίζονται (από τις μικρές τρίχες στην γλώσσα τους) και καταπίνονται κατά την διάρκεια του αυτοκαθαρισμού τους με το γλείψιμο. Αγγίξτε το χέρι σας στην πλάτη της γάτας και κινήστε το (σαν να χαϊδεύετε) αντίθετα από την κατεύθυνση που φυτρώνουν οι τρίχες. Ψάξτε με αυτόν τον τρόπο το δέρμα της και ελέγξτε αν υπάρχουν σκούρα ζωύφια (ψύλλοι) που κινούνται ή κόκκοι σαν πιπέρι (κόπρανα ψύλλων) Προμηθευτείτε μια ειδική χτένα για τους ψύλλους (πολύ πυκνά δόντια) από σχετικό κατάστημα για κατοικίδια. Τοποθετείστε τη γάτα πάνω σε άσπρο σεντόνι ή χαρτί και χτενίστε την προσεκτικά και με μεγάλη λεπτομέρεια. Πάνω στην χτένα μπορεί να αιχμαλωτιστούν 1-2 ψύλλοι. Στο άσπρο χαρτί ή το σεντόνι μπορεί να πέσουν «κόκκοι πιπεριού». Τοποθετείστε τους σε βρεγμένη άσπρη χαρτοπετσέτα. Αν καθώς διαλύονται δημιουργηθεί κόκκινη κηλίδα (αίμα) σημαίνει ότι είναι κόπρανα ψύλλων. Προβλήματα από ψύλλους Οι γάτες που τρέφουν ψύλλους… στο κόρφο τους δείχνουν ελάχιστα ή καθόλου συμπτώματα. Οι ψύλλοι με την σειρά τους έχουν όλο τον χρόνο στην διάθεσή τους να ξεπληρώσουν την γάτα που τους «φιλοξενεί» με το χειρότερο νόμισμα. Τα νεαρά γατάκια οδηγούνται εύκολα στην αναιμία η οποία καταστρέφει την άμυνα και προδιαθέτει τον οργανισμό τους σε πλήθος μολύνσεων. Το σάλιο ακόμη κι ενός ψύλλου μπορεί να προκαλέσει έντονη φαγούρα (αλλεργία) στις ενήλικες γάτες με αποτέλεσμα αυτοτραυματισμούς και δερματικές νόσους. Το τυχαίο τσίμπημα ψύλλου στην περιοχή των αστραγάλων ευαίσθητων ανθρώπων μπορεί να δημιουργήσει έντονη φαγούρα. Μύκητες όπως τα Δερματόφυτα (απώλεια τριχών κυκλικής μορφής) που μπορούν να μεταδοθούν και στον άνθρωπο μεταδίδονται και με τους ψύλλους. Μπορούν να μεταδώσουν Μυκοπλάσματα (λοιμώδης αναιμία) αλλά και πολλές νόσους που οφείλονται σε μικρόβια. Μπορούν να μεταδώσουν παρασιτώσεις με κυρίαρχη την παρασίτωση του εντέρου από ταινία, όταν η γάτα φαει ψύλλους μολυσμένους κατά την διάρκεια του αυτοκαθαρισμού της. Τι πρέπει να γνωρίζω για τα στάδια ζωής του ψύλλου στο περιβάλλον; Αβγά Ο θηλυκός ψύλλος τρέφεται με αίμα και παράγει πενήντα αβγά την ημέρα. Αβγά και κόπρανα ψύλλων πέφτουν συνεχώς από το τρίχωμα προσβεβλημένων γάτων ειδικά στα σημεία του σπιτιού που συχνάζουν περισσότερο. Μετά από 1-6 ημέρες τα αβγά εκκολάπτονται και βγαίνουν οι λάρβες (σκουληκάκια). Λάρβες Κινούνται προς την γη και μακριά από το φως όσο περισσότερο γίνεται. Η μετακίνησή τους δεν ξεπερνά συνήθως τα 30 εκατοστά του μέτρου από το σημείο που έπεσαν. Αυτός είναι και ο λόγος που χώνονται βαθιά στα χαλιά και σε άλλα μαλακά υφάσματα επιπλώσεων. Δεν αντέχουν την χαμηλή σχετική υγρασία (κάτω του 50%) και την χαμηλή θερμοκρασία (κάτω των 25oC). Δεν υπάρχει πρόβλημα γι αυτές να βρουν φαγητό. Τροφή τους είναι τα κόπρανα του ψύλλου αν δεν έχετε προλάβει να τα αφαιρέσετε με την ηλεκτρική σκούπα. Σε 5-11 μέρες (μπορεί και 20 αν η υγρασία είναι χαμηλή) η λάρβα έχει κατασκευάσει γύρω της ένα ασπριδερό κουκούλι μήκους μισού χιλιοστού και έχει αρχίσει να ωριμάζει μέσα του. Πούπα Είναι το πιο ανθεκτικό στάδιο. Αντέχει στην έλλειψη υγρασίας ή χαμηλής θερμοκρασίας και μετασχηματίζεται από μία έως πολλές εβδομάδες σε ώριμο ψύλλο. Το κουκούλι δεν είναι απαραίτητο στάδιο αλλά παρέχει επιπρόσθετη προστασία γιατί οι λάρβες μπορούν να ωριμάσουν και έξω από αυτό. Παραμένοντες ώριμοι ψύλλοι (στο κουκούλι) Αν η θερμοκρασία είναι χαμηλή (11 oC, 75% σχετική υγρασία) οι ψύλλοι μπορούν να περιμένουν στο κουκούλι τους ακόμη και 150 μέρες. Αν γεννηθούν φθινόπωρο στην φύση μπορούν να περιμένουν στο κουκούλι τους ακόμη και 200 μέρες. Ακόμη και αν έχει ψεκαστεί το περιβάλλον με εντομοκτόνο (αεροζόλ) οι πούπες και οι παραμένοντες ψύλλοι στο κουκούλι τους θα εξακολουθήσουν να εμφανίζονται για χρονικό διάστημα 4-6 εβδομάδων. Ο λόγος είναι ότι το κουκούλι είναι τόσο βαθιά (πχ στα χαλιά) ώστε είναι αδύνατον να φτάσουν εκεί εντομοκτόνα ή «ρυθμιστές ανάπτυξης» των εντόμων. «Ζητείται…γάτα» Ο ψύλλος δεν μπορεί να δει την γάτα αλλά επειδή του αρέσει το πράσινο φως συχνάζει σε μέρη με πλούσια βλάστηση και χορτάρια περιμένοντας το θύμα του. Το σύνθημα για να πηδήξει πάνω της το παίρνει αν κάτι με την σκιά του διακόψει το φως που πέφτει πάνω στον ψύλλο. Εκτός αυτής της ικανότητάς του διαθέτει αισθητήρια όργανα που του επιτρέπουν να ξεχωρίζει μέσα στην ομοιόμορφη θερμοκρασία του περιβάλλοντος αν υπάρχουν πηγές υψηλότερης θερμοκρασίας (ζώα ή άνθρωποι) ώστε να πηδήξει πάνω τους. Οι ώριμοι ψύλλοι αλλάζουν ριζικά συνήθειες και προτιμήσεις και ενώ σαν λάρβες προσπαθούσαν να αποφύγουν το φως και να κρυφτούν όσο βαθύτερα ήταν δυνατόν, τώρα σαν ώριμοι ψύλλοι κινούνται προς τη επιφάνεια και είναι έτοιμοι μόλις εντοπίσουν κάποια γάτα να την κάνουν σπίτι τους. Μπορούν επίσης να επιβιώσουν στο περιβάλλον χωρίς να φάνε γατίσιο αίμα ακόμη και 50 μέρες αν υπάρχει υψηλή σχετική υγρασία και θερμοκρασία. Καταπολέμηση των ψύλλων Αποτελεσματικός έλεγχος γίνεται μόνο αν εξοντωθούν όλοι οι ψύλλοι που παρασιτούν πάνω στην γάτα και στο περιβάλλον της και εμποδιστεί η μόλυνσή της με καινούργιους. Εξόντωση ενηλίκων ψύλλων πάνω στην γάτα. Στην αγορά υπάρχουν άφθονες λύσεις αλλά αυτές που είναι οι περισσότερο αποτελεσματικές αλλά και ακίνδυνες στον άνθρωπο και στις γάτες είναι τα φάρμακα της νέας τεχνολογίας . Οι ουσίες αυτές καταστρέφουν μόνο ασπόνδυλους (χωρίς σπονδυλική στήλη) οργανισμούς. Μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε ακόμη και σε 2 ημερών γατάκι χωρίς κανένα φόβο. ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΗ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΕΑΝ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ ΕΧΕΙ ΕΝΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΣΕ ΓΑΤΕΣ ΚΑΘΩΣ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΓΙΑ ΣΚΥΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΞΙΚΑ!! Μέσα εξόντωσης ψύλλων από τους χώρους του σπιτιού Στείλτε πρώτα την ηλεκτρική σας σκούπα, να …καθαρίσει! Στείλτε το όπλο που θα τους αναγκάσει με τις δονήσεις που προκαλεί να βγουν από τις κρυψώνες τους και να τους εξαφανίσει δια παντός. Θυμηθείτε να βάζετε ηλεκτρική σκούπα καθημερινά, να καθαρίζετε κάθε επιφάνεια που επιτρέπει να εισχωρήσουν μέσα της λάρβες και κόπρανα ψύλλων και μόλις τελειώνετε να πετάτε την σακούλα στα σκουπίδια καλά κλεισμένη. Ρωτήστε καθαριστές χαλιών για το κατάλληλο φάρμακο που μπορεί και διεισδύει αρκετά βαθιά στο χαλί (αλλά και σε μοκέτες με βαθύ πέλος) ώστε να καταστρέφονται οι λάρβες των ψύλλων. Χρησιμοποιήστε σε σπρέι : εντομοκτόνα (για άμεση δράση) αφού βεβαιωθείτε ότι δεν είναι επικίνδυνα για τις γάτες, ότι σκοτώνουν τους ψύλλους σε διάστημα λιγότερο των 48 ωρών, ότι αφήνουν παραμένουσα δράση μετά και ότι υπάρχουν οι οδηγίες του κατασκευαστή για να τις ακολουθήσετε κατά γράμμα. Μην χρησιμοποιείτε εντομοκτόνα κατάλληλα μόνο για σκυλιά, οικιακά εντομοκτόνα για κατσαρίδες-μύγες, δύο «ακίνδυνα» εντομοκτόνα μαζί, σκόνες ή σαμπουάν ή περιλαίμια εναντίον των ψύλλων ή τέλος αρωματικά (νευροτοξικά) έλαια. Χρησιμοποιήστε σε σπρέι : «Αναστολείς ανάπτυξης εντόμων» (πολύ ασφαλή φάρμακα) για να εμποδίσετε μέσα σε μερικές εβδομάδες την ωρίμανση των αώρων μορφών σε ώριμους ψύλλους. Διατήρηση της νίκης κατά των ψύλλων Χρησιμοποιήστε σε τακτικά χρονικά διαστήματα και αν είναι δυνατόν κατά την διάρκεια όλου του χρόνου το φάρμακο που εξοντώνει τους ενηλίκους ψύλλους και πάνω στην γάτα σας και στο περιβάλλον της. Γνωρίζετε πάντα τι φάρμακο χρησιμοποιείτε για την καταπολέμηση των ψύλλων γιατί θα σας ζητηθεί από τον γιατρό σας πριν σας δώσει κάποιο καινούργιο φάρμακο ή πριν χορηγήσει ηρεμιστικό και ναρκώσει την γάτα σας. Ο πιο αρμόδιος να σας συμβουλεύσει για την αποτελεσματική και ασφαλή καταπολέμηση των ψύλλων της γάτας σας είναι ο γιατρός της.iv dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">

Ξενάγηση στο κτηνιατρείο

Το εξεταστικό  χειρουργικό τραπέζι:

Η αναισθητική μηχανή, το μόνιτορ, η διαθερμία και το μηχάνημα υπερήχων για καθαρισμό δοντιών:

Κλίβανος, αιματολογικός και βιοχημικός αναλυτής και υπέρηχος:

Το αγαπημένο μας μικροσκόπιο:

Ωράριο Λειτουργίας

Το ωράριο λειτουργίας μας είναι:

Καθημερινές: 9.30 - 14.00 και 17.30  20.30
Σαββατα: 10.00 - 14.00
σας περιμένουμε...

Διροφιλαρίωση Σκύλου: Τι είναι και πώς θεραπεύεται;

Μάθετε τα πάντα για το «σκουλήκι της καρδιάς» που σκοτώνει αμέτρητα σκυλάκια

Η νόσος αυτή προκαλείται απο το παράσιτο Dirofilaria Immitis και μολύνει τους σκύλους,αλεπούδες,γάτες κ.α. Δυστυχώς δεν είναι ευρέως γνωστή στους ιδιοκτήτες σκύλων στην Μεσσηνία και υπάρχει η ψευδαίσθηση οτι αφορά κυρίως την Βόρεια Ελλάδα,κάτι το οποίο δεν ισχύει καθώς έχουμε βρει πλήθος μολυσμένων ζώων στην κλινική μας.
Η Διροφιλαρίωση ή όπως είναι πιο διαδεδομένη "Το σκουλήκι της καρδιάς" μεταδίδεται στον σκύλο μετα από το τσίμπημα μολυσμένου κουνουπιού.Ο πολλαπλασιασμός του παρασίτου γίνεται στην πνευμονική αρτηρία και απελευθερώνονται οι μίκροφιλάριες που ανευρίσκονται στο αίμα του ζώου μετά απο διάστημα 6-9 μηνών. Oι σκύλοι που έχουν μολυνθεί τις περισσότερες φορές παραμένουν ασυμπτωματικοί,όσα νοσήσουν όμως θα εμφανίσουν δύσπνοια, παροξυστικό βήχα (ιδαίτερα μετά από εκγύμναση πχ.κυνήγι), αναιμία,ανορεξία ,εύκολη κόπωση,κατάπτωση,κακή ποιότητα τριχώματος. Οι αλλοιώσεις που προκαλλούνται από τα παράσιτα οδηγούν σε σοβαρές βλάβες στα αγγεία της καρδιάς,των νεφρών και των πνευμόνων και σταδιακά σε διόγκωση της δεξιάς καρδιάς(cor pulmonale),υπέρταση,καρδιακή ανεπάρκεια και τέλος στο σύνδρομο της οπίσθιας κοίλης φλέβας και καταστροφή του ήπατος και το θάνατο.
Η διάγνωση μπορεί να γίνει με ένα ειδικό τέστ αίματος στο κτηνιατρείο μέσα σε 10 λεπτά ή σε συνεργασία με κάποιο εργαστήριο απο τις 2 πρώτες εβδομάδες μετά την μόλυνση.
Για την αντιμετώπιση της νόσου χρησιμοποιούμε ένα συνδιασμό φαρμάκων που στόχο έχουν την θανάτωση των ενηλίκων παρασίτων(Ενέσεις Μελαρσομίνης με απόσταση 1 μήνα μεταξύ τους) σε συνδιασμό με αυστηρό περιορισμό του ζώου και χορήγηση ασπιρίνης για πρόληψη θρομβοεμβολής και σταδιακή εξόντωση των μικροφιλαριών με ειδικά αντιπαρασιτικά χάπια (Milbemax,Interceptor) σε μηνιαία-διμηνιαια βάση για πάνω απο δύο χρόνια. Η χρήση προληπτικών ενέσεων για 6μηνιαία πρόληψη δεν συνίσταται λόγω πιθανής τοξίκωσης του ζώου βάση μελετών που έχουν γίνει.
Είναι εξαιρετικής σημασίας επομένως να μην ξεχνάμε το ετήσιο ή εξαμηνιαίο check up του σκύλου μας όπου και θα πρέπει να απαιτούμε να ελέγχεται και για διροφιλάρια.

Πηγή : Αντωνόπουλος Κώστας, Τσούπα Ελένη

Ταξίδι με το κατοικίδιό σας

   

      Σχεδιάζετε να πάρετε το αγαπημένο σας ζωάκι μαζί σας στις διακοπές; Φροντίστε εγκαίρως για τα απαραίτητα πιστοποιητικά και τους εμβολιασμούς προκειμένου να ταξιδέψετε στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, χωρίς απρόοπτα και καθυστερήσεις σε αεροδρόμια, λιμάνια, τελωνεία κλπ.

1. Ηλεκτρονική σήμανση (μικροτσίπ)

     Σύμφωνα με την νομοθεσία της χώρας μας αλλά και της Ε.Ε, οι κατοικίδιοι σκύλοι και γάτες πρέπει να έχουν μικροτσίπ. Το κατοικίδιό σας δε γίνεται δεκτό χωρίς μικροτσίπ σε αεροπλάνα, πλοία, τρένα και λεωφορεία. Οι έλεγχοι είναι αυστηρότεροι στα αεροδρόμια και όταν ο προορισμός είναι στο εξωτερικό.

2. Διαβατήριο ζώων συντροφιάς (pet passport) ή βιβλιάριο εμβολιασμών

     Το διαβατήριο απαιτείται για ταξίδια σε χώρες της Ε.Ε. Γίνεται δεκτό και σε ορισμένες χώρες εκτός Ε.Ε. όπως π.χ. η Ελβετία. Για την έκδοση διαβατηρίου το ζωάκι σας πρέπει να έχει μικροτσίπ.

      Άλλες χώρες εκτός Ε.Ε. απαιτούν άλλα έγγραφα, π.χ. πιστοποιητικό υγείας, γι΄ αυτό καλό είναι να επικοινωνείτε με τις πρεσβείες τους τουλάχιστον ένα μήνα πριν ταξιδέψετε.

     Για ταξίδια εντός Ελλάδος αντί διαβατηρίου μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το βιβλιάριο εμβολιασμών.

3. Αντιλυσσικός εμβολιασμός

      Είναι απαραίτητος για ταξίδια και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Πρέπει να έχει διενεργηθεί είτε την ίδια μέρα με την τοποθέτηση του μικροτσίπ είτε αργότερα. Αυτό σημαίνει ότι αν το κατοικίδιό σας δεν είχε μικροτσίπ όταν εμβολιάστηκε κατά της λύσσας, ο εμβολιασμός πρέπει να επαναληφθεί αφού εμφυτευθεί το μικροτσίπ.

     Αν το κατοικίδιό σας εμβολιάζεται για πρώτη φορά κατά της λύσσας, πρέπει να παρέλθουν 21 ημέρες έως ότου ταξιδέψετε.

     Τα κουτάβια και τα νεαρά γατάκια πρέπει να εμβολιάζονται κατά της λύσσας μετά την ηλικία των 12 εβδομάδων, επομένως δε γίνονται δεκτά σε ταξίδια πριν την ηλικία των 15 εβδομάδων (12 συν 3 εβδ. που πρέπει να παρέλθουν μετά τον πρώτο αντιλυσσικό εμβολιασμό).

4. Κλινική εξέταση και αντιεχινοκοκκική αγωγή

     Ορισμένες χώρες όπως το Η.Β. και η Σουηδία απαιτούν 120 - 48 ώρες πριν το ταξίδι να έχει χορηγηθεί από κτηνίατρο στο ζώο σας αντιεχινοκοκκικό φάρμακο και να έχει γίνει κλινική εξέταση.

     Σε περίπτωση που έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία ή απορία για το ταξίδι με το κατοικίδιό σας, σας συνιστούμε να επικοινωνείται με την πρεσβεία της χώρας προορισμού. Επίσης, αν πρόκειται να ταξιδέψετε αεροπορικώς επικοινωνήστε εγκαίρως και με την αεροπορική εταιρεία για τυχόν ειδικούς περιορισμούς.

Πού μπορώ να κάνω όλα τα παραπάνω;  

     Στο Κτηνιατρείο Ευαγγελία Τσιρπανλή στε Διαβατά Θεσσαλονίκης τοποθετούνται μικροτσίπ, εκδίδονται διαβατήρια ζώων συντροφιάς και πιστοποιητικά υγείας στα ελληνικά και στα αγγλικά, διενεργούνται αντιλυσσικοί εμβολιασμοί και γενικότερα αναλαμβάνονται όλες οι διατυπώσεις που απαιτούν κτηνίατρο προκειμένου το ζωάκι σας να ταξιδέψει χωρίς προβλήματα.

Κλείστε ραντεβού εγκαίρως και... καλό ταξίδι σε εσάς και στο αγαπημένο σας κατοικίδιο!

Αντιμετωπίστε το άγχος στο σκύλο

Ναί, και οι σκύλοι αγχώνονται!

Μάθετε να αναγνωρίζετε τις πρώτες ενδείξεις του άγχους στο σκύλο σας και πώς να συμπεριφερθείτε ώστε να μην τον ταράξετε περισσότερο.

Ενημερωθείτε για την αντιμετώπιση του άγχους κατά την κτηνιατρική εξέταση.






































Προσοχή!
Αν ο σκύλος σας δείχνει αγχωμένος σε πολλές περιστάσεις ή για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ίσως χρειάζεται θεραπεία. Κανονίστε μια επίσκεψη στον κτηνίατρο μόνο για το πρόβλημα αυτό. Η σωστή διάγνωση και θεραπεία του άγχους απαιτούν χρόνο και αφοσίωση. Δε μπορούν να γίνουν στο περιθώριο μιας επίσκεψης π.χ. για εμβολιασμό ή κάποια άλλη πάθηση.

Σκύλοι και κόκαλα

Πολύς κόσμος δεν γνωρίζει πως δεν πρέπει να δίνει κόκαλα στον σκύλο του. " Μα αφού τρελαίνεται για κόκαλα! Γιατί να μην του δώσω;" Γιατί τα κόκαλα δεν προσφέρουν κανένα θρεπτικό συστατικό στον σκύλο ενώ τον βάζουν σε μεγάλους κινδύνους! Στην καλύτερη περίπτωση θα του σπάσουν μερικά δόντια ή θα του προκαλέσουν δυσκοιλιότητα. Στην χειρότερη μπορούν να σταθούν στον οισοφάγο, το στομάχι ή το έντερο και να προκαλέσουν τον θάνατο του ζώου αν  δεν γίνει έγκαιρα χειρουργείο... Οπότε τα κόκαλα τα πετάμε στα σκουπίδια και όχι στον σκύλο μας!

Στην ακτινογρφία αυτού του άτυχου Πεκινουά φαίνεται καθαρά το κόκαλο που στάθηκε στον οισοφάγο του σκύλου προκαλώντας σιελόρροια και δυσκολία στην κατάποση στερεών τροφών. Αυτό πρέπει να αφαιρεθεί άμεσα ώστε να μην τρυπήσει ο οισοφάγος με ολέθριες συνέπειες...